SAMENVATTING:
De kerk stamt uit de “ vroeg Romaanse periode van 900 na Christus. Het oorspronkelijke gebouw is een éénbeukig pré -Romaans schip gebouwd met ijzeroerstenen.
In de twaalfde eeuw werd aan de noordkant een zijbeuk toegevoegd, die aan de oostzijde werd afgesloten met een overwelfde zijkapel, welke bedoeld was als benedendeel van een toren. In de loop der tijden is deze toren gesloopt. Aan de westkant van de kerk verrees een laat Romaanse toren. Het turfstenen koor aan de oostzijde van de kerk werd omstreeks 1400 in gotische stijl gebouwd en kreeg later aan de noordzijde een laat gotische sacrestie.
De toren is in 1776 opnieuw gebouwd nu in baksteen aan de westzijde van de kerk.
Deze toren is in April 1945 door de bezetter opgeblazen.

In 1947 werd archeologisch onderzoek gedaan naar de oorspronkelijke vorm van de kerk. De torenIn het westelijk deel van het schip werden vier grote zwerfkeien gevonden en in het oude koor aan de zuidzijde een kinderschedel. Door plaatsing van de schedel deed vermoeden dat het wellicht iets te maken heeft gehad met de “gebruiken en rituelen”van de oude Germanen.

Op basis van de resultaten van het archeologisch onderzoek werd de toren op de oorspronkelijke plaats aan de noordzijde opgetrokken en de toren aan de westzijde is daardoor komen te vervallen.  De kerk werd herbouwd met behulp van oude turfstenen en de donkere grijze ijzeroerstenen. De oude Romaanse muren van het schip van de kerk, die in de loop der eeuwen onder de grond verdwenen waren, werden uitgegraven en op hun oorspronkelijke hoogte teruggeplaatst. 

Het schip en de zijbeuk kregen hun Romaanse dakbedekking  met kenmerkend halfronde Romaanse patertjes en nonnetjes pannen. De Gotische schip vensters werden vervangen voor kleine Romaanse vensters. Uniek voor de pré - Romaanse bouwstijl zijn de oorspronkelijke vierkante pilaren in de kerk. De met houtsnijwerk versierde eiken preekstoel dateert uit 1690.